BİR AVRUPA YAKASI VAKIASI

Hani hayatınızda hep gülümseyerek hatırladığınız tipler vardır. Tanımaktan ve aynı zemini paylaşmaktan memnun olduğunuz ve onu sonradan anladığınıza inandığınız her aklınıza geldiğinde de başınızı yana sallayarak gülümsediğiniz.

Ferah Güneri ... Kolay kolay rastlanamayacak o adam.

2002 nin şubatı. İş görüşmesini yaptığım ama kim olduğunu ilk başlarda çözemediğim kişi. Yeşil papyonlu, yeşil desenli gömlekli, pantolon askısı ona uyumlu yeşil gözlü 35 yaşlarında gözümde yeşil tonlarda kalan yeşil adam.

Siyasetten ve siyasilere danışmanlıktan, Ankara'nın koyuluğundan sıyrılıp Istanbul'a adapte olmaya çalışıyordu o dönemler. Görevi, köklü bir firmaya kurumsal kimlik kazandırmak, yeniden yapılandırmak, çöküşe geçen başarısını disipline ederek artırmak.

Ve bu göreve çalışanlardan başlayarak ilk işi şirket ortaklarının yakınlarını şirketten onun tabiriyle kurumdan uzaklaştırmak ve yine onun tabiriyle yepyeni vizyonlu kurum vatandaşları oluşturmak kısacası kendi ekibini kurmak. Hey gidi günler hey.

Onu anlamak yıllarımızı almıştı biz kurum vatandaşlarının. Helede mesai vaktini bir dakika bile geçirdiğimizde uyguladığı cezai müeyyideler karşısında onu bütün gün internet başında chat yaparken görmek bizi çileden çıkarırdı. Aldığı maaşı ise görünüşte yaptığı işe göre astronomik boyuttaydı buda bizi çileden çıkarmaya yeterdi.

Kapı eşiğinden konuşmak maaştan %1, gecikmek %3, sık sık lavaboya giderek görevi ihlal etmek :)%.. gibi kesinti uygulamaları tarihte başka bir kurumda görülmemiştir muhakkak.

İlk zamanlar onu hiç anlayamamıştım. Gururu tavan yapmış ben için boyun eğmek hiç de kolay olmayacaktı. İş konusunda gurur olmayacağı helede uzman olmanın yerleri bile paspaslamaktan geçtiğini staj üzere gelen Bilgisayar Mühendisi üzerinde uyguladığını görünce teslim olmaktan başka çare kalmamıştı:)

Yapılan basit yanlışların bile bedelini belki bu kadar ağır ödetme yolu çoğu insana ters gelebilir ama yetişmek için helede zaman kısıtlıysa hiçte yanlış olmadığını anlamak kolay olmadı benim için. Zamanla yaprak dökümü başladı bir iki üç.

Bir sabah şirkette gitarıyla hazırolda bekleyen uzun saçlı vatandaşı görünce şaşırmadım tabiki, olsa olsa bu onun işiydi. Akşam barda dinlediği solisti beğenip sabah kurum vatandaşları çalışırken onlara mini bir konser versin diye bu adamı kolundan tutup getiren ancak o olabilirdi.

Bana bilmem ne bakanını, milletvekilini bağla diye diye çileden çıkardığı ve kaçırdığı sekreter sayısını hiç hatırlamıyorum.:))

Kırac'ın " Kan ve Gül" şarkısını dönüp dönüp, günlerce hatta aylarca milyonlarca kez son ses dinleyip, tel görüşmelerimizi eziyete çeviren ve de nakarat kısımlarına bed sesiyle eşlik eden başka birini tanımıyorum:))

Bir kez dahi dahili telinizi kaçırmanız karşısında onbinlerce doları kaçırmamıza neden oldun baskılarıyla bir anda her bir bireyin doğumgününü itinayla bir araya gelip kutlarken havalarda dolaşan telefon seslerine aldırmayıp kendi kanunlarını yedire yedire hakimiyetini kabul ettiren tek adam.

Aylarca ödemediği ev kirasının birikip birikip ev sahibi kadının baskınıyla sonuçlanan sırpsındığı pardon şirket faciasıda başka bir hadise::)))))

Sekretere kargo konusunda sıkı sıkı tenbih edip buna rağmen sekreter kızın müşteriye giden malzemelerle, bizimkinin sevgilisine giden son derece özel hediyenin karışması bir başka bomba etkisi oluşturmuştu kurumda:))) Bide müşteri tanıdık olmasa neyse:)))

Toplantılarda Whiteboard' e çizdiği şekilleri, anlatımı, bakış açısı hiç anlam veremezdik, herkes bir boyuttan bakarken olaya nasıl olurda bu kadar farklı bir bakış açısı olabilirdi. Şimdi daha iyi anlıyorum onu.

Toplantı odasını simsiyah boyattığını hatırlıyorum. Toplantıya gelenlerin yüz ifadelerini unutmuyorum. Kapı kolundan tutunda halılara masa saldayyelere kadar simsiyahtı jaluzi bile. Nedeni; toplantıda sadece kişinin barizleşmesi, yalın olması, fikirlerin dağılmaması kısacası odak noktanın kişi üzerinde toplanması, duyulmuşmu böyle bişey pes doğrusu. Sorgu odalarında olmazmı bu filmlerde görürüz.

Background, knowhow çok önemliydi onun için. Şiir yazardı bol bol ve dinletirdi bana sonuna kadar. Şiiri sevmem ama bu daha beter bişey anlayamadığım anlamlar belkide anlaşılmasın diye yazılan ifadeler.

Gelmesine uzun zaman olmamasına rağmen istanbul'u iyi keşfetmişti. Arkadaş gruplarıyla iyi mekanlara takılır brunch lar yapardı. İtalya'dan gelen ayakkabılarını sık sık gösterir bana da ayakkabını çıkarırmısın bi diyerek şaşkına çevirip evettt bi hatun hotiç giymeli derdi. Bunu yapabilende ancak sıradışı bir yönetici olabilirdi..

Böyle giderseniz evde kalacaksınız diye geleceği bile görebilmişti bir kahin misali:))

Onun azmi, hiç yılmaması, sürekli planlar programlar yapması, evliliği bile gündem konusu yapıp kimler olabiliri oturup değerlendirmemiz ne günlerdi.

Onu daha başka türlü anlatmak isterdim ama hep komik yönleri aklıma geldi gece gece ancak bu kadar olur. Uyku bi yandan. Açıkçası böyle bi adamdan en az bir sezon Avrupa Yakası malzemesi fazlasıyla çıkar üzerine gidilse. Zaten de köprünün hemen aşağısı Avrupa Yakası Şişli tamamıyla uyuyor adrese:)